De steengroeven van Amanvillers werden in 1912 uitgebouwd als militair steunpunt ter verdediging van de noord-westelijke flank van de stad Metz. De locatie werd deels gekozen vanwege de steile wanden van de oude groeves, die ideaal waren om te gebruiken voor de aanleg van een droge gracht die instond voor de rondomverdediging. De Duitsers groeven een droge gracht van ongeveer 1.550 meter lang, 10 meter diep en tussen de 10 en 40 meter breed, die de positie aan de noord-, west- en zuidzijde omringde. Voor de verdediging van deze gracht werden zes contrescarpe-kazematten en één caponnière gebouwd, uitgerust met 5 cm kanonnen en mitrailleurs. Alle zeven verdedigingswerken waren onderling verbonden door ondergrondse gangen, die bij de ingangen vaak onvoltooid bleven.
Hier behandelen we Grabenwehr 1, een enkelvoudige contrescarpe-kazemat die je terugvind op deze coordinaten: 49°10'47.4"N 6°04'04.0"E
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
