Een Beobachtungsschnecke (letterlijk: observatieslak) was een vroeg type observatiepost dat tijdens de Eerste Wereldoorlog werd toegepast in forten en betonnen stellingen. De naam “Schnecke” verwijst naar de slakvormige constructie van het geheel.
De observatiepost bestond uit twee dunne stalen platen die konden worden opgevuld met kiezels om extra bescherming en stabiliteit te bieden. Dit systeem bood een degelijke verdediging tegen scherfwerking en kogels. Er bestonden twee uitvoeringen: één met direct zicht en één gecombineerd met een periscoop.
Sommige Beobachtungsschnecken waren uitgerust met een spreekbuis (Sprachrohr) die in verbinding stond met nabijgelegen bunkers, zodat waarnemingen rechtstreeks konden worden doorgegeven. Aan de buitenzijde bevinden zich draagstangen waarmee de constructie — zonder kiezelvulling — door enkele manschappen kon worden verplaatst.
|
|
|
|
|
|
|
|
